"AŞK BİZİM SEVGİLİMİZDİR."
Arkadaşlar fazla “sevgililer günü kutlayan” sevgilisi olan var ise bugünlük rica edicem…
Malum
yaş ilerdi bir “Sevgililer Günü” kutlamadan “babaanne” olmak üzereyim…
Gururla
söylüyorum hayatımda hiç sevgililer günü kutlamadım… Hayatımda hiçbir adamdan
sevgililer günü hediyesi almadım… bi çiçek bile… Bedbahtım… Perişanım… Ruhumda
derin yaralar var bu nedenle…
Hayır;
senelerde geldi geçti. Çoluk çocuk derken torun torbaya doğru geçiş yapıyoruz…
Sevgililer
günümü hiç kutlamayan koca ve sevgili beni sevmemiş mi olmuş şimdi… Pisler...
Kanımca
ticari bi patlamadır bu gün... Ülkelerdeki gül ve müzik kutusu stokları hızla
azaltılırken, gül fiyatlarının 5 kat artması da hiç şaşırtıcı değildir. Nedense
sevgililer sevgilerini bugüne endekslerler sanki… Cicili bicili sevme günüdür
bi nevi…
Süper
bi gün yani... Yılda bi kez sevgilimizi görebildiğimiz bu yüzden ona hediyeler almamız
gereken bi gün... Böle bi gün olmasa kimse sevgilisini hatırlayamazdı... Ve
"aa benim sevgilim kimdi die" etrafta dolaşırdı… Allah bu günü bulanları
başımızdan eksik etmesin… Âmin…
Aslında Sevgililer Günü; korku filmlerinde “capırfiyıld” (!) adlı göl kenarındaki kampa gidilen, ilk başta sempatik kısa boylu şişman kişi olmak üzere sevişen herkesin ilgili günde başına bişey gelen, takıntılı bir psikopat katil tarafından öldürüldüğü filmlerin geçtiği gündür…
Kadınların
rüyalarını gerçekleştirebilecekleri kadar kendilerini kuvvetli hissetmeyen,
onlara fazladan bir gülücük veremeyen, o olmadan kendilerini biraz yalnız
hissettiklerini ve arada bir kendisini sevdiklerini söyleyemeyen, televizyonda magnum
reklamında izledikleri o fantastik kadını hayal etmenin daha kolay olduğuna
inanan erkeklerin ne olduğunu anlamadıkları gündür aynı zamanda…
Sevgililerin
"bakınıs biz de tüketim çılgınlığının bir parçasıyıs, birbirimize
hediyeler alıyos, milleti zengin ediyos, allahım ne mutluyus" modunda
gezindikleri, sevgilisi olmayanların "seneye mutlaka benim de olacak bi
tane" diye ayar oldukları veya "allahım ne kadar mesudum ne birine
hediye almam gerekiyor ne de şu salak tipler gibi sarmaş dolaş gezinmek
zorundayım" şeklinde kendilerini kandırdıkları olmasa da olur gündür ve de...
1929
kışında şikago'da (!) 7 kişinin ölümüyle sonuçlanan mafya infazının yapıldığı,
İrlandalı Bugs Moran'ın adamlarının Al Capone ‘un sadık tetikçisi Jack Mcgurn
tarafından öldürüldüğü gündür… Fazla
sevgi öldürür... Mafyaya olan ilgim fenadır size daha neler
anlatabilirim bilseniz...
Velhasıl
ortalığın kırmızı renge bulandığı gündür, gül, kalpler, restoran menüleri, otel
paket fiyatlarından geçilmeyen Şubat’ın
14’üncü günüdür.…
Sevmeyi
bilmeyen insanların büyük iştahla kutladığı, aşkım, böcüğüm, çiçeğim laflarının
havada
uçuştuğu
illet gündür... Napayım sevmiyorum ben böyle günleri…
"sevdiğine sevgini
göster"
Tek
taş al! Çiçek al! Yemeğe götür! Ama bunu “Erkekler” yapsın… Yani evet kadında
benzer bir şeyler yapıyor da asıl masrafı erkeğin yapması bekleniyor… Sonuçta
14 Şubat bugün, kapitalizmin "al, al, kim olursan yine al" gazıyla
tüketimi aşk adına gazladığı gündür.
Ben
erkek olsam muhtemelen kimse bana o gün bir şey yaptıramazdı…
Başa
dönüyoruz ve böylece neden hiçbir zaman sevgililer günü kutlayamadığımı
anlıyoruz… Böyle başa böyle tarak…
Evet;
kıskançlığımdan yazıyorum bunları…Hiç sevgililer günü hediyesi almadım
diye bütün hırsım, hatta bu nedenle tüm sevenlere düşmanım…
Çünkü
gözüne bakıp sevgi görmediğim numaradan ilişkilerin bugün hediyeler hele de
şimdilerde feyzbuklarda kalp dolu fotoğraflarla afişe edilmesini hassas midem
kaldırmıyor.
Sevgililer
gününde sevgilisi olmayanlar üzülüyor ama ben “Dünya” ya yaptıklarımıza
baktıkça bir gün “Dünya Günü”nde Dünya olmazsa hadise beter olacaktır diye
düşünüyorum… Sevgili bu zamanda kolay bulunan kolay olunan kolay vazgeçilen bir
şeydir… Çıkın gece sokağa gidin bir bara saat 23.00 sonrası “eş”eyli üreme
saatleri yaklaştıkça herkesler “sevgili”dir…
Sevginin
seksle karıştırıldığı bir zamanda, gerçekten yürekleriyle sevenleri
alınlarından öpüyorum…
Bu
sevgililer gününde boktan ilişkilerini, aldattıkları eşlerini, sevgililerini
hediye ve kutlamalarla hatırlayacak olan tüm komik insanları alınlarından
öpüyorum… Yıllarca kötü davrandıkları insanları 14 Şubat’ta hatırlayıp
utanmadan Sevgililer Günü kutlayan malları alınlarından öpüyorum…
Tarihin
bu dünyaya “Yalandan Yaşayanlar Günü” hediye etmesini sabırsızlıkla bekliyorum…
İlişkilerdeki
tüm çirkinliklere karşı bugünü çiçek böcek kutlamak, aşırı sağ bir partiden Atatürk
düşmanı bir yönetici olup elin gomünist Küba’larında Atatürk heykeline saygı
duruşunda bulunmak, utanmadan çiçek hediye etmek gibi yalancıktan bir şeydir diyorum…
Kıssadan
hisse: Bir sevginin ne gün kutlandığı değil, bir hediyenin hangi gün geldiği
değil, ona yüklenen anlamdır özel olan… Aziz Valentine’in sisteme karşı geldiği
bugün artık sistemin sömürü günüdür hayırlara vesile olsun…
Hamiş:
“Sevgililer Günü’ne” saygımız sonsuz… Bütün yazıda büyük harfle başladık
kendisini özel ilan ettik… Bizim sıkıntımız günle değil, bugünü madara eden
saçmalıklarla…
İhtiyar
sevgililerin ellerinden, genç sevgililerin gözlerinden öperim. Saplarla
tokalaşırım.
Hepinize
Happy Valentine Days’ler...
"aşk bizim
sevgilimizdir."
