ÖĞRENMİYECEĞİM ÇARESİZLİK!

“Öğrenilmiş çaresizlik, kişinin herhangi bir durumda çok sayıda başarısızlığa uğrayarak, bir şey yapsa da hiçbir şeyin değişmeyeceğini, olayların kendi kontrolünde olmadığını, o konuda bir daha asla başarıya ulaşamayacağını düşünüp, bir daha deneme cesaretini kaybetmesidir.

Öğrenilmiş çaresizlik, geçmişteki acı deneyimlerden çıkarılan negatif şartlanmaların bugünkü davranışları belirlemesidir.”

Martin Seligman’ın “Kaçış grubu”, “Boyunduruk grubu” ve “Kontrol grubu” adı altında üç gruba ayrılmış 24 köpek ile yaptığı deneyle ortaya koyduğu teoridir. Kabaca şöyledir deney;

Kaçış grubundaki köpeklerin ayaklarına elektrik şoku verilmiştir. Odada bulunan bir paneldeki butona basarak elektrik akımını kesmek mümkündür. Bu gruptaki köpekler, kısa süre içerisinde butona basmayı öğrenmiş ve şokun süresini azaltmışlardır.

Boyunduruk grubundaki köpeklere de aynı şok uygulanmıştır. Ancak bu gruptaki köpekler, butona bassalar dahi akım kesilmeyecek biçimde ayarlanmıştır. Önce köpekler butona basmayı denemişler fakat belli deneme sonunda denemekten vazgeçmişlerdir.

Kontrol grubundaki köpekler de benzer odadadır fakat onlara elektrik şoku verilmemektedir.

Öğrenme sürecinden sonra köpeklerin hepsi toparlanıp, kısa bir çit ile iki bölmeye ayrılmış bir alana götürülmüş ve köpeklerin hepsine elektrik şoku verip, çitten karşıya atlamaları beklenmiştir.

Yapılan 10 denemenin sonucunda durum şudur;

Boyunduruk grubundaki 8 köpeğin 6'sı hiç bir şekilde çitin karşısına atlamamıştır.

Kaçış ve Kontrol grubundaki köpekler ise, çitin karşı tarafına atlamışlardır.

Aradan bir hafta geçtikten sonra, köpekler yine bu çitle ayrılmış alana getirilmişler. Deney tekrarlanmıştır ve Boyunduruk grubundaki 8 köpeğin 5'i, tepkisiz kalmış ve çiti geçmek için eylem yapmamıştır.
Yani özetle bu sonuca şöyle bakabiliriz… Öğretilmiş çaresizlik görünmeyen prangalardır…

Ya da şöyle bakabiliriz… Ne kadar öğretirsen öğret, 8 köpeğin üçü öğrenmez…

Ben öğrenmeyen köpeklerden biriyim…

VAZGEÇMEYİ, BİTTİ KELİMESİNİ, YENİLDİM DEMEYİ, DEPRESYONA GİRMEYİ HİÇ SEVMEM…

ÇÜNKÜ BU MEMLEKETİ BUNU ÖĞRENMEYEN BİRİLERİ KURTARDI…

Faşizan yönetim ve kişiliklerin, büyük devletlerin kendi yurttaşları üzerinde uyguladıkları yöntem budur. Kişiler başlarına gelenlerden kurtulamadıklarını anladıklarından sonra onlara şans versenizde kaçmamakta ya da bu durumu değiştirecek hareketlerde bulunmamaktadırlar. Bu genelde başarılı bir yöntemdir. Çünkü insanlar bu tür devlet teröründen sonra bu terör yok olsa ya da yok edilme ihtimali doğsa da üzerlerine serpilmiş atalet duygusundan çok zor kurtulmuşlardır…

Devasa süper egolar karşısında atıl kalmak çok benim yapabildiğim bir şey değildir…

“- Artık ne yapılır ki, işte olanları görüyorsunuz.

- Biz ne yapsak olmuyor, hep onlar kazanıyor.

- Bizden bir şey olmaz. Biz yapamıyoruz.”

Çünkü insan, kafese kapatılmış deney hayvanından çok farklı bir canlıdır.

Bu topluma yüzyıllar boyunca "öğrenilmiş çaresizlik" aktarılmıştır.

Din için "kul", üst için "köle" olmak öğütlenmiştir.

Bu toplumun insanı yaşamına kendi iradesinin yön verebileceğine özünde inanmaz.

Her şeyini kaderin belirleyeceğine inanır ve kabullenir.

KANIMCA ATATÜRK’ÜN ASIL MÜCADELESİ BU ÜLKENİN İNSANINI BİREY YAPMAKTI…

"Bir şeyin imkânsız olduğuna inanırsanız, aklınız bunun neden imkânsız olduğunu size ispatlamak üzere çalışmaya başlar. Ama bir şeyi yapabileceğinize inandığınızda, gerçekten inandığınızda, aklınız yapmak üzere çözümler bulma konusunda size yardım etmek için çalışmaya başlar."

ASLA PES ETMEMEK BİR SEÇİMDİR… ASLA VAZGEÇMEMEK… KANININ SON DAMLASINA KADAR İNANDIĞIN ŞEYLER İÇİN MÜCADELE ETMEK…

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’e de eminim birileri;

“-bırak abi, sen mi kurtaracan memleketi demiştir…”

BU GECE BEN ŞUNU ANLADIM DÜNYA VAZGEÇSE BEN VATANIMI KİMSENİN ELİNE BIRAKMAM… DAHA ÇOK ÇALIŞMAK LAZIM DEMEK Kİ… DAHA ÇOK MÜCADELE… DAHA ÖRGÜTLÜ MÜCADELE…

BUGÜN BEN ÜÇ KÖPEKTEN BİRİ OLMAYI SEÇİYORUM…

ZATEN KAYBEDİYORSAK VE DURUM BUYSA KAYBETMEKTEN KORKMAYA GEREK YOK Kİ!

ÖĞRETEMESİNLER BİZE ÇARESİZLİĞİ…

UNUTMAMAK LAZIM…

“ haklısın abi ben mi kurtaracam”

 Deseydi zaten MEMLEKETİM olmazdı…

“UMUTSUZ DURUMLAR YOKTUR, UMUTSUZ İNSANLAR VARDIR.

BEN HİÇBİR ZAMAN UMUDUMU YİTİRMEDİM.”

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK